Hayalleri Gerçekleştirmek – To the Moon
Merhabalar! Bugün sanırım uzun zamandır oynadığım “sürpriz” oyunlardan biri olan To the Moon’dan bahsedeceğim. Neden sürpriz dedim, şöyle ki aslında ilk başta benim bu oyuna karşı bir antipatim vardı. Gereksiz abartıldığını düşünüyordum, ancak bir arkadaşımın oyunu oynamadığımda verdiği tepki ve kesin oyna önerisi üzerine ne kaybederim ki dedim. En kötü iade ederdim. Ancak işler pek beklediğim gibi olmadı çünkü ilk 15 dakikası gerçekten sıkıcı olan oyun bir anda gerçek güzelliğini göstermeye başladı, işte o zaman dedim ki “neden bu kadar geç kaldım?”.
Keşke Geç Kalmasaydım
Oyun bir araba kazası sahnesi ile başlıyor, ondan sonra ki ince düşünülmüş bir dialogdan sonra başlayan oyun bana ilk bakışta fazla basit geldi. Hikaye odaklı olduğunu biliyordum ancak “bu oyundan ne hikaye çıkabilir ki” deme cürretini gösterdim kendi kendime. Daha sonra oyunu çözmesiydi, eve gitmesiydi derken şu yukarıdaki görselin olduğu sahneye gelene kadar 4-5 defa esnemişimdir. Daha sonra oyun “asıl” başladığında anladım ki özgün bir oyun ve hikayenin içine doğru çekiliyorum. Peki beni üzen sadece bu hikaye mi oldu? Tabii ki hayır, beni üzen şeylerden biri de gerçekten zekice düşünülmüş dialoglar, basit ancak fazlasıyla “duygu” dolu bir oyunu bu kadar geç keşfetmemdi sanırım.
Gözünüze toz kaçacak
Öncelikle yukarıda da bahsettim zekice hazırlanmış dialoglar, özgün bir hikaye ve basit mekanikler. Peki hikayemiz nedir? Biz, insanların son arzularını yerine getiren bir şirkette çalışan iki çalışanız. Ancak bu son istekler günümüzdeki gibi “şunun maçını canlı izlemek istiyorum, şununla tanışmak istiyorum” vs. gibi değil. Bu istekler daha çok insanların gerçekten “hayatları boyunca” yapmak veya olmak istedikleri şeyleri içeriyor. Arabamız kaza yapıp, gitmemiz gereken yere gittiğimizde “müşteri”mizin son arzusunun “aya gitmek” olduğunu görüyoruz. Durum böyle olunca bizim görevimiz, ölüm döşeğindeki kişinin arzusunu zihnindeki hatıraları manipüle ederek ona sanki aya gitmiş gibi bir hatıra yaratmak. Ancak bu pek tabii o kadar basit bir iş değil, bu uğurda hatıralar arasında dolanırken bir sürü gözünüze toz kaçıracak hikaye veya detay yakalıyorsunuz.
Künye:
Artıları
- Hikayesi
- Zekice dialoglar
Eksileri
- Çok kendini tekrar eden bir yapı
